Pierwsze przygotowanie do Sakramentu Małżeństwa
PIERWSZE PRZYGOTOWANIE DO SAKRAMENTU MAŁŻEŃSTWA
– WYCHOWANIE W RODZINIE
Chwila refleksji i dialogu
- Pomyśl o swojej rodzinie, o pozytywnych i negatywnych przeżyciach, które zapamiętałeś.
- Kto w twojej rodzinie miał największy autorytet i dlaczego?
- Kim i jacy byli twoi dziadkowie, rodzice, rodzeństwo?
- Jakie masz wspomnienia? Przypomnij sobie radosne i bolesne chwile.
- Czy wstydzisz się swojej rodziny, czy jesteś z niej dumny? Dlaczego?
- Jak wspominasz swoich rodziców, ich relacje jako małżonków?
- Co chciałbyś zachować z ich życia w swoim małżeństwie, a co zmienić lub usunąć?
- Czy modliłeś się za swoją rodzinę:
- dziękując Bogu za rodziców, rodzeństwo, krewnych;
- przepraszając Boga za zło w niej popełnione raz lub wielokrotnie;
- prosząc Boga o pomoc dla konkretnych osób: rodziców, rodzeństwa itd.?
- Czy nadal modlisz się za swoich rodziców i rodzeństwo, nauczycieli i wychowawców, kolegów i koleżanki, księży i siostry zakonne?
- Czy ktoś Cię skrzywdził? Czy już przebaczyłeś tej osobie, a jeśli nie, to dlaczego?
- Czy skrzywdziłeś kogoś w tamtym czasie i dlaczego? Czy już przeprosiłeś i wynagrodziłeś uczynione zło?
- Ułóż modlitwę zamykającą tamten czas twego życia: przebłagalną, dziękczynną i prośby.
– BLIŻSZE PRZYGOTOWANIE – OKRES NARZECZEŃSTWA
1. Cele i zadania okresu narzeczeństwa
Narzeczeństwo to szczególny czas, aby:
- lepiej poznać siebie, kim się jest, swoje zalety i wady (wymaga to ogromnego wysiłku), a potem – drugą osobę jako narzeczoną lub narzeczonego (jeśli chcecie świadomie za tę osobę odpowiadać w swoim sumieniu przed Bogiem i ludźmi);
- omówić wzajemną pomoc w dalszym rozwoju osobowym was obojga;
- uczyć się dialogu umysłów i serc, opartego na szacunku i prawdzie, w celu pogłębienia wzajemnej miłości;
- poznać rodziny narzeczonych (a to da niespodziewane odpowiedzi na ukryte pytania);
- omówić istotne – dla obojga – sprawy wspólnego życia w małżeństwie i rodzinie, które wymagają wielkiej szczerości i powagi, bo dotyczą wzajemnej odpowiedzialności małżonków aż do śmierci;
- rozmawiać na temat życia seksualnego i życia w czystości seksualnej – w narzeczeństwie i w małżeństwie sakramentalnym; prowadzi to do zrozumienia sensu tego Bożego daru oraz rodzi szacunek dla niego teraz i w przyszłym wspólnym życiu;
- dyskutować na temat miejsca Boga w życiu człowieka, narzeczonych, a później – małżonków i rodziców; wiara i wspólne praktykowanie życia sakramentalnego w celu zbawienia obojga sprawią, że Bóg zajmie centralne miejsce w ich życiu;
- podjąć odpowiedzialną decyzję – na modlitwie, przed Bogiem – że z tą osobą chcę żyć aż do śmierci (wbrew liberalnym prawom pozwalającym na rozwody i poglądom: „jak się nie uda, to się rozejdziemy”);
- omówić sprawy budżetu małżeńskiego i podjąć realne postanowienia, które będą wymagały ofiary i dyscypliny;
- zaplanować wspólne przeżywanie wolnego czasu (wakacji, występów artystycznych, bycia razem w domu i poza nim, także z dziećmi);
- uczyć się dialogu i milczenia w kontakcie ze sobą (Bóg wyposażył człowieka nie tylko w dar mówienia, ale też w piękny dar słuchania – tajemniczy klucz do zrozumienia własnego wnętrza i wnętrza drugiego człowieka);
- okazywać wierność w uczuciach, postawach i słowach;
- odnosić się z szacunkiem dla intymności i seksualności drugiej osoby (wierność Bogu i sobie wzajemnie)
- pożycie seksualne narzeczonych nie jest sprawdzianem miłości.
Pierwsze przygotowanie do Sakramentu Małżeństwa
- Teologia Sakramentu Małżeństwa
- Być człowiekiem
- Być człowiekiem dialogu
- Być człowiekiem seksualnym
- Być człowiekiem uświęconym
- Być człowiekiem rodzinnym
- Pomoc zranionym małżonkom
- Wybrane zagadnienia